Leptine is de tegenpool van Ghreline en is voornamelijk verantwoordelijk voor het verzorgen van een verzadigd gevoel. Oftewel, je eet en vervolgens scheiden vetcellen Leptine uit en dit gaat vervolgens via de bloedbaan naar je hersenen. Je hersenen vertellen je op hun beurt dat je genoeg gegeten hebt, waarna jij als het goed is stop met eten.
Meer vetcellen is meer Leptine
Je hebt het goed gelezen. Het zijn je vetcellen die dit hormoon afscheiden. Oftewel, des te meer vet je opslaat des te meer Leptine er in je lichaam aanwezig is. Nu hoor ik je denken: “Dat is geweldig! Dan val ik vanzelf weer af!” In theorie zou je gelijk moeten hebben, maar niks is minder waar. Waarom dat zo is? Dan moet je verder lezen.
Leptine resistentie
Mensen met obesitas hebben uiteraard een grote hoeveelheid vet in hun vetcellen. Aangezien vetcellen Leptine produceren a.d.h.v. hun eigen grootte, hebben mensen met obesitas grote hoeveelheden van dit hormoon in hun lichaam. Als je kijkt naar hoe Leptine zou moeten werken, zou je zeggen dat mensen met obesitas automatisch hun voedselinname beperken aangezien de hersenen zouden moeten weten dat er genoeg energie aanwezig is in het lichaam.
Helaas komt daar Leptine resistentie om de hoek kijken. Het blijkt dus dat mensen met een dergelijk overgewicht een storing kunnen hebben in de signalering naar de hersenen toe. Oftewel er is genoeg Leptine aan boord maar de hersenen zien het gewoon niet. Wanneer dit dus aan de hand is, zullen je hersenen onterecht denken dat je aan het verhongeren bent. Je hersenen zullen een andere tactiek gaan hanteren om ervoor te zorgen dat je meer lichaamsvet gaat verzamelen en dit doen je hersenen door je lichaam aan te moedigen om:
- Meer te eten: Je hersenen willen meer eten binnenkrijgen om verhongering te voorkomen
- Minder energie te verbruiken: Om energie te behouden, zullen je hersenen je energieniveau terugschroeven zodat je minder calorieën verbruikt in rust
